![](https://static.wixstatic.com/media/0b0eeb_2b283969286149589b6ec016c77e4458~mv2.png/v1/fill/w_980,h_693,al_c,q_90,usm_0.66_1.00_0.01,enc_avif,quality_auto/0b0eeb_2b283969286149589b6ec016c77e4458~mv2.png)
Aktywność fizyczna jest rozumiana jako praca mięśni szkieletowych. Wielka Encyklopedia Świata definiuje aktywność fizyczną jako taką ilość ruchu, która jest niezbędna do zachowania zdrowia i rozwoju człowieka.
Wyróżnia się trzy główne rodzaje aktywności fizycznej:
· Ogólna aktywność fizyczna: spacery, uprawianie ogródka, chodzenie po zakupy
(przemieszczanie się).
· Aktywność wydolnościowa: ćwiczenia aerobowe – bieganie, jazda na rowerze,
marsz, gry zespołowe ( piłka nożna, koszykówka itp.), wspinaczki.
· Ćwiczenia wyrabiające siłę i gibkość: trening siłowy, stretching.
Systematyczna aktywność fizyczna zapobiega nadciśnieniu, cukrzycy, otyłości, osteoporozie oraz obniża około 30-50% umieralności spowodowanej chorobami układu krążenia.
Według WHO zdrowie psychiczne to dobrostan, w którym osoba realizuje swoje możliwości i jest w stanie poradzić sobie z różnorodnymi sytuacjami życiowymi, może brać udział w życiu społecznym oraz produktywnie pracować.
Chorobą cywilizacyjną, która jest obecnie najczęściej diagnozowana jest DEPRESJA.
Badania:
Paffenbarger i współpracownicy zaobserwowali u mężczyzn w wieku 23–27 lat zmniejszone ryzyko podatności na depresję o 28% w przypadku osób o wysokiej aktywności fizycznej (> 2500 spalonych kcal tygodniowo) oraz o 17% u osób wykonujących umiarkowaną aktywność fizyczną (1000–2000 spalonych kcal na tydzień) w porównaniu z osobami o niskiej aktywności fizycznej.
Farmer i współpracownicy w okresie 8 lat prowadzenia badań stwierdzili dwukrotnie większe ryzyko wystąpienia klinicznej depresji u kobiet wykazujących niską aktywność fizyczną.
Na podstawie metaanalizy dostępnych badań przeprowadzonej przez Crafta i Landersa, w których jako terapię klinicznej depresji stosowano ćwiczenia fizyczne, można wyciągnąć wniosek, że aktywność fizyczna jest ściśle skorelowana z mniejszym ryzykiem rozwoju depresji klinicznej. Badania eksperymentalne pokazują, że zarówno ćwiczenia aerobowe, jak i oporowe są skuteczne w leczeniu depresji, a efekt treningu jest porównywalny do interwencji psychoterapeutycznych.
Nibbeling i współpracownicy stwierdzili, że stany lękowe są bardziej nasilone u kobiet z nadwagą lub otyłością oraz u mężczyzn z trzecim stopniem otyłości w porównaniu do osób z prawidłowym wskaźnikiem masy ciała BMI.
Należy jednak pamiętać, że aktywność fizyczna jest tylko dodatkiem do leczenia depresji, nie jest jednak lekarstwem. Idealnym połączeniem walki z chorobą są regularne wizyty z psychologiem i ruch, który sprawia Ci przyjemność.
Hipotetycznie można zakładać, że regularna aktywność fizyczna wpływa na podniesienie samooceny poprzez uczucie kontroli, samowystarczalności oraz możliwość spotkania z innymi ludźmi i dobrą zabawę. W zdrowym ciele zdrowy duch. Regularna aktywność fizyczna, zdrowa dieta oraz odpowiednia regeneracja, o które należy zadbać sprawiają, że zaczynamy kochać siebie i cieszyć się życiem.
Badania : Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2019, Tom 25, Nr 3, 153–161
Comments