Wychowanie powinno wzbudzić w dziecku pasję, aby ruch poza koniecznością dążenia do bycia najlepszym, stał się formą czerpania wartości hedonistycznych
i wspierania młodzieńczej psychiki
Kreowanie nawyku aktywności fizycznej od najmłodszych lat wpływa korzystnie na kształtowanie trwałych przyzwyczajeń związanych z dbałością dorosłych o swój rozwój psychofizyczny. Sytuacje stresowe prowadzą do nieustannego poszukiwania rozwiązań oraz możliwości poradzenia sobie z zastaną rzeczywistością wśród młodych ludzi. Jedną z najprostszych dróg radzenia sobie z sytuacjami stresowymi w młodym wieku jest skupienie uwagi na sobie i własnym rozwoju psychofizycznym. Regularna aktywność przyczynia się do budowania własnej wartości, pewności siebie, co z kolei umożliwia świadome mierzenie się z sytuacjami stresowymi.
Na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat obserwuje się w Polsce niepokojące tendencje związane z niedoborem aktywności fizycznej wśród dzieci i młodzieży. Należy podjąć odpowiednie kroki, aby stopniowo wprowadzać w życie młodej osoby aktywność fizyczną, która będzie towarzyszyć im przez długie lata, a jest to możliwe tylko wtedy, gdy dziecko będzie odczuwało radość z tego, co robi. Zaangażowanie i wiedza rodziców w tym aspekcie jest nieodłącznym elementem sukcesu. Przede wszystkim, należy rozpocząć u dzieci od treningów ogólnorozwojowych, które będą opierały się na grach i zabawach, rozwijających takie cechy motoryczne jak szybkość, skoczność i koordynację ruchową. Następnie zaleca się trening ukierunkowany, który opiera się na rozwoju wytrzymałości oraz techniki, ukierunkowanej na daną dyscyplinę sportową. Dopiero wtedy powinno dążyć się do doskonalenia wcześniej poznanych elementów, za pomocą treningów specjalistycznych.
W ontogenezie ze względu na rozwój motoryczny wyróżnia się podział na poszczególne etapy:
okres młodszy szkolny (II apogeum motorycznym)- obejmuje on czas pomiędzy 6-12 rokiem życia, w okresie tym dochodzi do prężnego rozwoju motoryki. Dochodzi wtedy do niezwykłej łatwości w opanowywaniu złożonych ruchów, które stają się płynne i harmonijne.
okres pokwitania- przypada u dziewcząt pomiędzy 10-15 rokiem życia, a u chłopców 12-17, w związku z dynamicznym wzrostem kości długich w tym okresie, dochodzi do zaburzenia koordynacji ruchowej. To właśnie podczas tego etapu zauważono u dziewcząt obniżoną motywację do podejmowania ruchu i nauki nowych elementów ruchowych.
Tutaj istotną rolę odgrywa edukacja dzieci i młodzieży w zakresie budowania świadomości dotyczącej pozytywnego wpływu aktywności fizycznej na ich rozwój. Oprócz tego należy zwrócić uwagę na kształtowanie odpowiedniego myślenia na ten temat przez rodziców, opiekunów. Nastolatkowie i dzieci powinni być nieustannie zachęcani do aktywnego trybu życia, podejmowania zróżnicowanych aktywności fizycznych i uprawiania urozmaiconych dyscyplin sportowych.
Niestety postęp technologii stał się głównym podłożem, który determinuje spadek dziennej dawki ruchu wśród wielu młodych ludzi. Obecnie nadwaga i otyłość są bardzo poważnym, współczesnym problemem wśród dzieci i młodzieży, a niedostateczna aktywność fizyczna oprócz otyłości przyczynia się do powstawania takich chorób jak choroby sercowo-naczyniowe, cukrzyca i nowotwory.
Zgodnie z zaleceniami specjalistów, dzieci i młodzież w wieku 5-17 lat powinna dziennie zapewnić organizmowi minimum 60 minut umiarkowanej do intensywnej aktywności fizycznej o charakterze tlenowym, po za tym powinna wprowadzić w swój tygodniowy harmonogram co najmniej 3 razy intensywne ćwiczenia oraz takie, które wzmocnią ich mięśnie i kości. Niestety WHO opublikowało badania, gdzie tylko 34% nastolatków w wieku 13-15 lat dostarcza dzienne minimum aktywności fizycznej, które zalecane jest dla dzieci i młodzieży w ich wieku. Ponadto, fakt, iż ruch związany jest z szeregiem korzystnych zmian w organizmie człowieka nie podlega żadnej wątpliwości. Poza aspektami wizualnymi, pierwszorzędną rolę odgrywa pozytywny wpływ na układ ruchu, krwionośny, oddechowy, nerwowy, hormonalny oraz immunologiczny. Ponadto odpowiednio dobrane ćwiczenia ruchowe stymulują aktywność osteoblastów, które odpowiedzialne są za tworzenie i utrzymanie masy kostnej. Dzięki podejmowaniu regularnej aktywności fizycznej można zapobiec wystąpieniu wad postawy, a w walce w ich korygowaniu jest wykorzystywana jako główne narzędzie.
Wszystko należy odnieść do zmiany sposobu życia społeczeństwa jako ogółu, co związane jest niewątpliwie z pogorszeniem aktywności fizycznej również u dorosłych Polaków, będących przede wszystkim rodzicami, którzy powinni stawać się dla młodego pokolenia wzorem do naśladowania!
Comments